*Święty Ludwik Maria Grignion de Montfort i święty Jan Paweł II*
"Był taki moment, kiedy nawet poniekąd zakwestionowałem swoją pobożność maryjną uważając, że posiada ona w sposób przesadny pierwszeństwo przed nabożeństwem do samego Chrystusa. *Muszę przyznać, że wówczas z pomocą przyszła mi książeczka św. Ludwika Marii Grignion de Montfort, nosząca tytuł: "Traktat o prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny". W książeczce tej znalazłem poniekąd gotową odpowiedź na moje pytania*. Tak, Maryja nas przybliża do Chrystusa, prowadzi nas do Niego, ale pod warunkiem, że przeżyjemy Jej tajemnice w Chrystusie. Traktat św. Ludwika Marii Grignion de Montfort może razić swoim stylem przesadnym i barokowym, ale sam rdzeń prawd teologicznych, które w tym traktacie się zawierają, jest bezcenny. Autor jest teologiem wielkiej klasy. Jego myśl mariologiczna zakorzeniona jest w tajemnicy trynitarnej oraz w prawdzie o Wcieleniu Słowa Bożego.

Zrozumiałem wówczas, dlaczego Kościół trzy razy w ciągu dnia odmawia "Anioł Pański", zrozumiałem też, jak bardzo kluczowe są słowa tej modlitwy: "Anioł Pański zwiastował Pannie Maryi i poczęła z Ducha Świętego... Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według słowa twego... A Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas...". Istotnie słowa kluczowe! Wyrażają one zasadniczą treść największego wydarzenia, jakie dokonało się w dziejach ludzkości.

*Tu tłumaczy się pochodzenie owego Totus Tuus. Bierze ono początek właśnie od św. Ludwika Marii Grignion de Montfort. Jest właściwie skrótem pełniejszej formuły zawierzenia Matce Bożej, która brzmi: Totus Tuus ego sum et omnia mea Tua sunt*. *Tak więc dzięki św. Ludwikowi zacząłem na nowo odkrywać wszystkie skarby dotychczasowej pobożności maryjnej, ale niejako z nowych pozycji:* na przykład od dziecka słuchałem "Godzinek o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny" śpiewanych w kościele parafialnym, ale dopiero wówczas dostrzegłem, jakie bogactwo treści teologicznej oraz treści biblijnej jest w nich zawarte. To samo odnosi się poniekąd do pieśni ludowych, chociażby do polskich kolęd na Boże Narodzenie, Gorzkich Żalów na Wielki Post, w których osobne miejsce zajmuje dialog duszy z Matką Bolesną".
_Św. Jan Paweł II, "Dar i Tajemnica"_

*Litania do św. Ludwika Marii Grignion de Montforta*

Panie, zmiłuj się nad nami, Panie, zmiłuj się nad nami.
Chryste, zmiłuj się nad nami, Chryste, zmiłuj się nad nami.
Panie, zmiłuj się nad nami, Panie, zmiłuj się nad nami.
Chryste, usłysz nas, Chryste, usłysz nas.
Chryste, wysłuchaj nas, Chryste, wysłuchaj nas.

Ojcze z nieba, Boże, zmiłuj się nad nami.
Synu, Odkupicielu świata, Boże, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, Boże, zmiłuj się nad nami.
Święta Trójco, jedyny Boże, zmiłuj się nad nami.

Święta Maryjo, módl się za nami.
Święty Ludwiku Mario de Monfort, módl się za nami.
Wierny Uczniu Jezusa Chrystusa, Mądrości Wcielonej, módl się za nami.
Serce posłuszne Duchowi Świętemu, módl się za nami.
Głosicielu Krzyża i Różańca, módl się za nami.
Niewolniku Miłości Jezusa w Maryi, módl się za nami.
Mistrzu prawdziwego oddania się Matce Bożej, módl się za nami.
Człowieku modlitwy i umartwienia, módl się za nami.
Człowieku ciszy i oddalenia od świata, módl się za nami.
Przykładzie posłuszeństwa i miłości, módl się za nami.
Wielce oddany Synu Kościoła, módl się za nami.
Wzorze kapłana i misjonarza, módl się za nami.
Założycielu zgromadzeń zakonnych, módl się za nami.
Propagatorze służby Kościołowi wśród świeckich, módl się za nami.
Przyjacielu chorych i ubogich, módl się za nami.
Chrześcijański Wychowawco młodzieży, módl się za nami.

Wyjednaj nam ducha Wiary, Święty Ludwiku Mario de Monfort.
Wyjednaj nam ducha modlitwy, Święty Ludwiku Mario de Monfort.
Wyjednaj nam zrozumienie Krzyża, Święty Ludwiku Mario de Monfort.
Wyjednaj nam Twoje prawdziwe oddanie się Maryi, Święty Ludwiku Mario de Monfort.
Wyjednaj nam Twoje umiłowanie Kościoła, Święty Ludwiku Mario de Monfort.
Wyjednaj nam Twoje męstwo w próbach, Święty Ludwiku Mario de Monfort.
Wyjednaj nam Twojego misyjnego ducha, Święty Ludwiku Mario de Monfort.

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.

*Módlmy się*: Panie, który rozpaliłeś w sercu świętego Ludwika Marii de Monfort żarliwe pragnienie głoszenia ludziom Ewangelii Twojego Syna, pozwól abyśmy za jego przyczyną, pod przewodnictwem Maryi, byli posłuszni Twojemu Duchowi i stali się niestrudzonymi apostołami Twojego Królestwa, wrażliwymi na głosy ubogich, w służbie bliźniemu. Przez Chrystusa Pana Naszego. *Amen.*
******************
I nie ustawajmy w modlitwie za naszą Ojczyznę i ochroną prawną życia poczętego

Co jest zdumiewające i zaskakujące w tym konkretnym przypadku Księgi Nieba; chodzi o to, że – prawdę mówiąc – JEST TO WYPEŁNIENIE PROROCTWA, które Jezus umieścił w EWANGELII, którą święty Mateusz napisał na początku KOŚCIOŁA CHRYSTUSOWEGO! To jest MODLITWA OJCZE NASZ. A w NIEJ słowa: „Niech Twoja Wola pełni się na ZIEMI, tak jak i w NIEBIE”. Tylko to! A jednak ile CZASU, aby Wola Boża, poprzez wspólne dzieło i wiele wspólnych cierpień Chrystusa Jezusa i Luizy Piccarrety, powróciła na ZIEMIĘ, aby pozostać na niej aż do ZWYCIĘSTWA, TRIUMFU I CHWAŁY jej wybrzeża w stosunku do wolnego i własną wolę istot ludzkich, zaczynając od woli samej LUISY! Nowy punkt wyjścia dla OSTATNICH CZASÓW HISTORII Ludzkości - ponieważ pierwszy zawiódł przez PIERWOTNĄ WINĘ PIERWSZYCH RODZICÓW ADAMA I EWY! Historia Kultu Najświętszego Serca Bożego Pana Jezusa we Francji free.fr/Serce.pdf Ośmielam się w tym czasie Wielkanocnym poprosić o dobrowolną i wdzięczną ofiarę przez przelew na konto bankowe. Kazimierz KUCZAJ PKO PL03 1020 4027 0000 1202 1844 2500 Bóg zapłać za wszelką ofiarę na ewangelizację przez Internet. W nagrodę dostęp do Dzieła o życiu duchownym świętego Biskupa Sebastiana Pelczara free.fr/Zycie-duchowne.pdf Szczęść Boże i wielkie pożytki duchowe! Ks.K.Kuczaj SChr

Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że tajemnice królestwa objawiłeś prostaczkom. (Por. Mt 11,25)
Alleluja, alleluja, alleluja
Słowa Ewangelii według świętego Mateusza (Mt 11,25-30) Tajemnice królestwa objawione prostaczkom
W owym czasie Jezus przemówił tymi słowami: „Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie. Wszystko przekazał Mi Ojciec mój. Nikt też nie zna Syna, tylko Ojciec, ani Ojca nikt nie zna, tylko Syn, i ten, komu Syn zechce objawić. Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię. Weźcie moje jarzmo na siebie i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokorny sercem, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem jarzmo moje jest słodkie, a moje brzemię lekkie”. Oto słowo Pańskie.
Komentarz :
Boże „DNA” zawiera w sobie prostotę i dyskrecję. Tak działał Mesjasz: narodził się w żłobie, zmartwychwstał również bez pompy. On był Królem zapowiedzianym i wyczekiwanym od czasów Dawida, jednakże Jego korona zrobiona była z cierni, a swój tron miał na Krzyżu. W jednej ze swych mistycznych wizji, Katarzyna widziała jak Jezus okazał jej dwie korony, jedna ze złota, druga cierniowa. Ona odpowiadając iż znajduje pokrzepienie w Męce Pańskiej, wybrała tę cierniową. «Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię (Mt 11,28). Św. Katarzyna pokrzepia się cierpieniem Chrystusa, Jezus pokrzepia się prostotą młodej świętej.
Św. Katarzyna, znała dobrze swego Oblubieńca, miała żywą świadomość wielkości człowieka, albowiem sam Bóg jest umiłowanym każdego z nas: «Czemu to, proszę, obdarzyłeś człowieka tak wielką godnością? Niewątpliwie, stało się tak jedynie dla niepojętej miłości, dzięki której dostrzegłeś Twe stworzenie w sobie samym i w nim się rozmiłowałeś... Bo z miłości stworzyłeś go i dałeś mu istnienie, by radował się Twoim najwyższym i wiecznym dobrem» (KKK,356). W końcu, wdzięczność Kościoła wysłużyła sobie także Św. Katarzyna, swą pracą rozjemczą. W tym czasie, Kościół przeżywał smutny okres podziałów wewnętrznych i zewnętrznych. Najsmutniejsze z nich była „niewola awiniońska”. Od 1305 roku, siedmiu papieży rezydowało w Awinionie. Modlitwy i starania Św. Katarzyny - a także innych osobistości, takich jak Św. Brygida – sprawiły, iż w roku 1367 papież Urban V wrócił do Wiecznego Miasta. Niech będą wieczne dzięki świętym kobietom za ich wielkie dzieła – zazwyczaj więcej niż jesteśmy świadomi – dla dobra Kościoła!