“O balu cóż powiemy i o złu też teatru, co jest piekielnym skarbcem wszelkiego wprost bezwstydu? Tam mocne serce słabnie i się nieczyste staje. To jest skarbnica grzechu, zna bowiem ona sposób, by …More
“O balu cóż powiemy i o złu też teatru, co jest piekielnym skarbcem wszelkiego wprost bezwstydu? Tam mocne serce słabnie i się nieczyste staje. To jest skarbnica grzechu, zna bowiem ona sposób, by ująć grzech subtelnie i by go udzisiejszyć, tak zgrabnie jest odziany, w szaty należne cnocie. Ten diaboliczny wymysł, teatru nikczemnego, złudzenie to okrutne, piekielny to jest płomień, gdzie każdą niegodziwość z pogodą się popełnia! Przeklęty gmach opery, gdzie rytm, głos oraz gesty, swobodnie nam podają truciznę śmiercionośną, wspaniałe arie, wersy, syreny prosto z piekła! Zła największego źródło, piec Babilonu w ogniu, gdzie nowe wciąż zaszczyty intronizują diabła! O haku najostrzejszy, najsłodsza też trucizno!” (z hymnów św. Ludwika Grignion de Montfort (za) – z Hymnu XXXII) De Montfort pisał te słowa zanim jeszcze opera stała się masońskim świeckim para-religijnym rytuałem, transmitującym już bez subtelności rewolucyjne treści. Na tym polu szczególnie zasłużył się niejaki Giuseppe Verdi …More
Powiem coś z życia . Pewien mi b. bliski uzdolniony aktor był przygnębiony aktorstwem , opowiadał mi , że w 10 minut musiał wyrazić gamę wielu emocji …More
Powiem coś z życia . Pewien mi b. bliski uzdolniony aktor był przygnębiony aktorstwem , opowiadał mi , że w 10 minut musiał wyrazić gamę wielu emocji , chciał odejść z zawodu , jednak apodyktyczna matka sprzeciwiała się , i jeszcze zawód miłosny ...i się powiesił .
za: R. Amerio – Iota unum. Analiza zmian w Kościele Katolickim w XX wieku, wyd. polskie “W swoim przemówieniu rozpoczynającym drugą sesję soborową (DC, 1963, szpalty 1345-1361) Paweł VI wyliczył w …More
za: R. Amerio – Iota unum. Analiza zmian w Kościele Katolickim w XX wieku, wyd. polskie “W swoim przemówieniu rozpoczynającym drugą sesję soborową (DC, 1963, szpalty 1345-1361) Paweł VI wyliczył w czterech punktach cele Soboru. Pierwszym z nich miało być uświadomienie sobie, czym jest Kościół. Jak bowiem wydało się Ojcu Świętemu, „prawdę o Kościele Chrystusowym należy zgłębić, uporządkować i wysłowić […] nie tylko językiem dogmatów, ale wypowiadając, co Kościół myśli o sobie samym”. Przemyka się w tym stwierdzeniu cień subiektywizmu. Ważne jest wszak nie to, co Kościół myśli o sobie, lecz to, czym istotnie jest. Drugim wymienionym przez papieża celem jest reforma: dążenie do tego, aby poprawić się tj. zatroszczyć o zgodność z boskim wzorcem. (…) Według papieża reforma ta wymaga zaangażowania energii duchowych, „które są jakby utajone w Kościele”; chodzi przy tym o to, żeby zaktywizować i wydoskonalić Kościół w jego wymiarze historycznym. Trzeci cel jest związany z jednością. Jak powiada …More
za: R. Amerio – Iota unum. Analiza zmian w Kościele Katolickim w XX wieku, wyd. polskie “Jeśli chodzi o przewidywania dotyczące Soboru, warto bacznie przyjrzeć się prognozie kardynała Montiniego, …More
za: R. Amerio – Iota unum. Analiza zmian w Kościele Katolickim w XX wieku, wyd. polskie “Jeśli chodzi o przewidywania dotyczące Soboru, warto bacznie przyjrzeć się prognozie kardynała Montiniego, arcybiskupa Mediolanu, którą zamieścił pewien uniwersytet katolicki w jednej ze swoich publikacji. To wypowiedź osobliwa sama w sobie, ale nadto szalenie ciekawa jako materiał mówiący nam coś na temat konsekwencji (lub jej braku) w myśleniu papieża Pawła VI. Przy czym chcę zdecydowanie podkreślić element konsekwencji, czyli stałości – przynajmniej co do zasadniczych kierunków, które dominowały w myśleniu papieża Montiniego. Natomiast jeżeli mówię o niekonsekwencji, mam na myśli kontrast między ogólnym optymizmem, któremu Paweł VI tak często dawał wyraz, a pesymistycznymi akcentami, jakie pojawiły się pod koniec jego pontyfikatu. A oto wspomniana wypowiedź: „Sobór będzie musiał zakreślić granicę chrześcijańskiego relatywizmu, tzn. do jakiego stopnia religia katolicka ma być niewzruszona – tam, …More
"Sobór nie miał służyć temu, by umożliwić katolicyzmowi ekspansję, lecz miał doprowadzić do zredukowania w nim wymiaru nadprzyrodzonego do minimum" …More
"Sobór nie miał służyć temu, by umożliwić katolicyzmowi ekspansję, lecz miał doprowadzić do zredukowania w nim wymiaru nadprzyrodzonego do minimum" I tyle.
“Na początku występuje pewne zmieszanie i pewna irytacja jest nieunikniona; w samej naturze reformy zarówno praktycznej, jak i duchowej pobożnie wypełnianych zwyczajów religijnych następuje pewien …More
“Na początku występuje pewne zmieszanie i pewna irytacja jest nieunikniona; w samej naturze reformy zarówno praktycznej, jak i duchowej pobożnie wypełnianych zwyczajów religijnych następuje pewien przewrót, nie zawsze dla wszystkich przyjemny. (…) Nie należy wierzyć, że po pewnym czasie staniemy się na nowo wyciszeni i pobożni lub leniwi jak wcześniej. Nie, nowy porządek będzie musiał być inny, będzie musiał przerwać bierność wiernych obecnych na Mszy św. i nią wstrząsnąć. Wcześniej wystarczyło tylko przyjście do kościoła, teraz konieczne jest uczestnictwo; wcześniej wystarczała sama obecność, teraz należy uważać i działać; wcześniej ktoś mógł drzemać albo nawet uciąć sobie pogawędkę, teraz zaś musi słuchać i modlić się. (…) Zgromadzenie stanie się żywe i aktywne; uczestnictwo oznacza otwarcie duszy na aktywność – uwagę, dialog, śpiew, działanie (…) Powstanie chór, rozpocznie się koncert, zrodzi się rytm, który uniesie się na wyżyny tajemnicy i radości Boga (…) W końcu kapłan przemawia …More
Katolicka teologia rzeczywiście obecnego w Sakramencie Boga przeciwstawia się teologii protestanckiej symbolicznego pokarmu duchowego, w którym połączenie z Bogiem następuje ewentualnie jedynie mocą …More
Katolicka teologia rzeczywiście obecnego w Sakramencie Boga przeciwstawia się teologii protestanckiej symbolicznego pokarmu duchowego, w którym połączenie z Bogiem następuje ewentualnie jedynie mocą intencji wiernego.
Eucharystia jest, jak naucza Sobór Trydencki, zarówno Najświętszym Sakramentem, jak i Najświętszą Ofiarą (Mszy Świętej). W dzisiejszych czasach pomija się zwłaszcza ten drugi aspekt. Swoistą osobliwością …More
Eucharystia jest, jak naucza Sobór Trydencki, zarówno Najświętszym Sakramentem, jak i Najświętszą Ofiarą (Mszy Świętej). W dzisiejszych czasach pomija się zwłaszcza ten drugi aspekt. Swoistą osobliwością obecnych czasów zamętu jest, że czynią to zarówno zwolennicy rewolucji liturgicznej, próbujący zmienić katolickie pojmowanie Eucharystii, sprowadzając je jedynie do dziękczynienia, jak i zapominający o nauczaniu Soboru Trydenckiego obrońcy Mszy Świętej jako Najświętszej Ofiary. Przy okazji zacierany jest ścisły związek między Sakramentem a Ofiarą. Jak wyjaśnia prosto Katechizm większy św. Piusa X Ofiara Mszy Świętej - nieustająca Ofiara Nowego Prawa (651, 661) została ustanowiona w tym samym momencie, w którym Chrystus ustanowił Sakrament Eucharystii. Jak naucza Sobór Trydencki „podczas Ostatniej Wieczerzy, „tej nocy, której był wydany”, żeby pozostawić Kościołowi, swojej umiłowanej Oblubienicy, ofiarę, widzialną (jak domaga się ludzka natura), która by przedstawiała raz dokonaną na …More
Geminiano Secundo Msza Święta jest UOBECNIENIEM Przenajświętszej Ofiary Krzyża. Nie jest jej pamiątką, znakiem , symbolem, wspomnieniem, itd. Jest to …More
Geminiano Secundo Msza Święta jest UOBECNIENIEM Przenajświętszej Ofiary Krzyża. Nie jest jej pamiątką, znakiem , symbolem, wspomnieniem, itd. Jest to ta sama choć nie taka sama Ofiara Syna Bożego, który ze swojego bezgrzesznego Człowieczeństwa złożył Bogu Ojcu. Pan Jezus z Nazaretu w wieczerniku/gospoda/ UOBECNIŁ to co się wydarzyć miało następnego dnia na Golgocie. Przenajświętszy Sakrament jako widzialny znak działania niewidzialnej łaski Bożej ma to do siebie, że realnie, rzeczywiście i istotowo UOBECNIA tego samego Pana Jezusa z Nazaretu, który umarł, zmartwychwstał i wniebowstąpił do Nieba aby usiąść po prawicy Boga Ojca jako Syn Boży i Syn Ludzki/Człowieczy/..
@Geminiano Secundo Proszę sobie porównać świadomość zalęknionych i pogubionych uczniów w Emaus i to co czynił oświecony przez Ducha Świętego Kościół …More
@Geminiano Secundo Proszę sobie porównać świadomość zalęknionych i pogubionych uczniów w Emaus i to co czynił oświecony przez Ducha Świętego Kościół. A sprawował on zawsze ofiarę czystą przepowiedzianą przez proroka Malachiasza pod postaciami chleba i wina, których figurą była pradawna ofiara Melchizedeka.
przypominam fragment książki Gilberta K. Chestertona – “The Well and the Shallows” “Wychowano mnie w części protestanckiego świata, którą najlepiej można opisać, mówiąc że określała Najświętszą …More
przypominam fragment książki Gilberta K. Chestertona – “The Well and the Shallows” “Wychowano mnie w części protestanckiego świata, którą najlepiej można opisać, mówiąc że określała Najświętszą Pannę słowem: Madonna (…) Było to, gdy o tym pomyślimy, bardzo osobliwe określenie. Oznaczało że protestantowi nie wolno nazywać Maryi “Pani Nasza” (ang. Our Lady – przyp. wł.) lecz może nazywać ją “Moja Pani” (ma donna – przyp. wł.) (…) Z pewnością nie wiedział on w ogóle że mówi “Moja Pani”, a gdyby mu na to zwrócono uwagę (…) zgodziłby się że to dziwne. Nie zapominam (…) że miałem szczęście jeśli chodzi o względną rozsądność i umiar mojej rodziny i przyjaciół, a istnieje cały protestancki świat, który uznałby ów umiar za bardzo nędzny duchowo rodzaj protestantyzmu. Owa przedziwna mania na punkcie mariolatrii, owa obłąkańcza czujność szukająca pierwszych słabych oznak kultu maryjnego niczym plam dżumy, która uznaje że wiecznie i potajemnie czyha Ona na prerogatywy Chrystusa i która logicznie …More
W ramach porządków znalazłem taką oto prywatną melo-medytację do Pieśni nad Pieśniami, o ile pamiętam z dnia Niepokalanego Poczęcia Roku Pańskiego 2019. Z uwagi na dzisiejsze święto uznałem, że warto …More
W ramach porządków znalazłem taką oto prywatną melo-medytację do Pieśni nad Pieśniami, o ile pamiętam z dnia Niepokalanego Poczęcia Roku Pańskiego 2019. Z uwagi na dzisiejsze święto uznałem, że warto ją odświeżyć, mimo świadomości niedoskonałości wokalnych. Podkład muzyczny jest z filmu Braveheart. Tekst w napisach różni się nieznacznie od tekstu śpiewanego, który zamieszczam poniżej wraz z odniesieniami do Pieśni nad Pieśniami: Kim jest Ta co świeci z góry jak zórz blask, Kimże Ta co piękna jest jak księżyc, Kim jest Ta co lśni niczym słońce u serc drzwi, groźna jak zbrojny zastęp w szyku, w bitwy czas [Pnp 6,10]? O jakże pięknaś przyjaciółko ma i nie ma w Tobie nic skazy [Pnp 4,17], jak lilia pośród pól cierni trwasz [Pnp 2,2], wieżo – z kości słoniowej [Pnp 7,5]. O jakże pięknaś przyjaciółko ma, oczy Twe – wzrok gołębicy [Pnp 4,1], włosów Twych gąszcz jak granatów gaj [Pnp 4,13], jak kwietne pole – mirra, aloes [Pnp 4,14]. Słodsza niż wino, jak wielka jest Twa miłość [Pnp 4,10], jak …More
DO NIEBIOS KRÓLOWEJ zasyłał lud chrześcijański korne modły i zbożne pienia już od pierwszych wieków chrześcijaństwa, czy to w chwilach radosnych uniesień, czy zwłaszcza wśród ciężkich udręk światowych …More
DO NIEBIOS KRÓLOWEJ zasyłał lud chrześcijański korne modły i zbożne pienia już od pierwszych wieków chrześcijaństwa, czy to w chwilach radosnych uniesień, czy zwłaszcza wśród ciężkich udręk światowych i nigdy go nie zawodziła nadzieja pokładana w Matce Boskiego Króla, Jezusa Chrystusa i nigdy w nim wiara nie słabła, że Bogarodzica Dziewica Maryja włada po macierzyńsku całym tu światem, jak w szczęśliwości niebieskiej dzierży koronę królewskiej chwały. I my też po klęskach potwornych, (...) patrząc z boleścią, jak tyle i tak wielkiego zła wylewa się w mętnej powodzi na dusze ludzkie; widząc jak nieraz chwieje się sprawiedliwość, jak często panoszy się występek i zepsucie - dręczymy się w tym gorączkowym i groźnym przełomie w szczególny sposób; uciekamy się przeto z ufnością do naszej Królowej, Maryi, przedkładając jej nie tylko nasze uczucia miłości, ale i tych wszystkich, co chlubią się z imienia Chrystusowego. (...) Świat chrześcijański wierzył już i w ubiegłych czasach, i to nie bez …More
Mamy w tej wypowiedzi do czynienia ze swoistą la nouvelle théologie cudów eucharystycznych, które tradycyjnie pojawiały się tam, gdzie następował upadek wiary, zagrożenie herezją lub po prostu …More
Mamy w tej wypowiedzi do czynienia ze swoistą la nouvelle théologie cudów eucharystycznych, które tradycyjnie pojawiały się tam, gdzie następował upadek wiary, zagrożenie herezją lub po prostu profanacja.
przypomnijmy okoliczności zdarzenia z roku 2008, na które zwrócił uwagę [ś.p.] o. Benedykt Jacek Huculak - całość tekstu na stronie Ks. J. Bałemby: O. Benedykt Jacek Huculak, Cud w Sokółce to …More
przypomnijmy okoliczności zdarzenia z roku 2008, na które zwrócił uwagę [ś.p.] o. Benedykt Jacek Huculak - całość tekstu na stronie Ks. J. Bałemby: O. Benedykt Jacek Huculak, Cud w Sokółce to odpowiedź na znieważenie "(...) cud był odpowiedzią na zbezczeszczenie świętej hostii za sprawą tamtejszego księdza. Podczas udzielania Komunii hostia „bez jego wiedzy”, czyli z powodu niedbalstwa, spadła na stopień ołtarza. Zauważyła to klęcząca obok kobieta i księdzu na nią wskazała. Co zrobił? Coś zupełnie innego niż to, co powinien był. Otóż hostię wprawdzie podniósł, lecz jedynie po to, by zanurzyć ją w wodzie naczyńka, które obok tabernakulum znajduje się jednak tylko po to, by kapłan, udzieliwszy Komunii, zwilżył końce palców, a potem je wytarł, z oczywistego założenia, że na nich osiadły pyłki z hostii, których dotykał. …….Niech nikt nie waży się powielać kłamstwa, że „hostia, która upadła na ziemię, nie może być już ze względów higienicznych podana wiernym” [A. Kaszuba, Cud w Sokółce, …More
@sługa Boży "Jednak w subiektywnym odbiorze "mniej upośledzona frakcja", nie może być uznana za przekazującą prawdę, bo prawda jest czystością" --- …More
@sługa Boży "Jednak w subiektywnym odbiorze "mniej upośledzona frakcja", nie może być uznana za przekazującą prawdę, bo prawda jest czystością" --- Owszem. Tyle że, wracając do tematu, historia uczy że cuda eucharystyczne dzieją się nie tam gdzie Kult Eucharystyczny kwitnie, lecz tam właśnie gdzie został "upośledzony" bądź zewnętrzną profanacją bądź niewiarą kapłana lub okolicznego ludu.
@Frank Columbo "Żeby jeszcze człowiekowi przynajmniej pokazano w dzieciństwie chociaż raz te różnicę, co najmniej w liturgii, to może by i szybciej …More
@Frank Columbo "Żeby jeszcze człowiekowi przynajmniej pokazano w dzieciństwie chociaż raz te różnicę, co najmniej w liturgii, to może by i szybciej zakręcił z tej nowej drogi" --- Proponuję spojrzeć na to z drugiej strony: udało się panu zaprzeczyć wyznawanemu przez wielu (w tym posoborowych ekumaniaków) dziś paradygmatowi, że religia jest warunkowana kulturowo. Może się pan poczuć jak Chesterton,który był długie lata "Anglo-Catholic" zanim odkrył że "Catholic" oznacza jednak coś inngo.
Takie były zatem główne zagrożenia heretyckie w północnych Włoszech, gdy w położonej w dolinie Padu Ferrarze, 28 marca roku 1171 doszło do niezwykłego wydarzenia. Przeor kanoników regularnych …More
Takie były zatem główne zagrożenia heretyckie w północnych Włoszech, gdy w położonej w dolinie Padu Ferrarze, 28 marca roku 1171 doszło do niezwykłego wydarzenia. Przeor kanoników regularnych sprawował właśnie Mszę wielkanocną, gdy podczas przełamania konsekrowanej Hostii, trysnęła z niej krew, której krople skropiły sklepienie niewielkiej krypty nad ołtarzem. Celebransa i osoby asystujące przy Mszy ogarnęła “święta bojaźń”.
W roku 1167, w Langwedocji, na południu dzisiejszej Francji, odbyło się niezwykłe wydarzenie. Manichejska sekta katarów odbyła w położonej na wzgórzu miejscowości Saint-Felix-de-Caraman swój synod …More
W roku 1167, w Langwedocji, na południu dzisiejszej Francji, odbyło się niezwykłe wydarzenie. Manichejska sekta katarów odbyła w położonej na wzgórzu miejscowości Saint-Felix-de-Caraman swój synod. Zgromadzeniu przewodniczył bogomilski “biskup” z Konstantynopola Niketas, który udzielił consolamentum niektórym zgromadzonym z zachodu. Na zgromadzenie przybył między innymi przedstawiciel bogomiłów z północnej Italii Marek opisywany w dokumencie De heresi catharorum in Lombardia (O herezji katarskiej w Lombardii) pochodzącym z końca XII w. lub początku XIII w. Według tego dokumentu Marek miał otrzymać “święcenia biskupie” z Bułgarii a następnie – od wspomnianego Niketasa. Bogomilizm przyszedł z Azji przez Bałkany do północnej Italii (gdzie jego zwolennicy byli nazywani patarenami) po koniec XI wieku i do południowej Francji w 1-szej połowie XII stulecia. Przejmował on stary dualizm manichejski, w którym materię stworzył zły demiurg, walczący z bogiem “dobrym”. W efekcie, jak pisze W. T. …More
Obecność Chrystusa w Eucharystii Kościół wyznawał zawsze – od czasów apostolskich. Wynika ona wprost z relacji Ewangelistów i św. Pawła zawartych w Piśmie Świętym. Świadectwem pozaskrypturalnym tego …More
Obecność Chrystusa w Eucharystii Kościół wyznawał zawsze – od czasów apostolskich. Wynika ona wprost z relacji Ewangelistów i św. Pawła zawartych w Piśmie Świętym. Świadectwem pozaskrypturalnym tego dogmatu są np. listy św. Ignacego Antiocheńskiego (przełom I i II w.), który pisze do Smyrneńczyków (Cap. 7) o heretykach, że powstrzymują się od Eucharystii i modlitwy, gdyż uważają że Eucharystia nie jest Ciałem naszego Zbawiciela Jezusa Chrystusa, który cierpiał za nasze grzechy” W liście do mieszkańców Filadelfii (1,4) św. Ignacy pisał: “Jedna Eucharystia, jedno Ciało i Jeden kielich w jedności Jego Krwi, jeden ołtarz.” Nieco później, w II w. św. Justyn Męczennik pisał w adresowanej do cesarza Apologii [chrześcijaństwa] (66,2) że chrześcijanie przyjmują nie zwykły chleb lecz “ciało i krew tego samego wcielonego Jezusa” a Św. Ireneusz Lyoński pisał swoje wielkie dzieło Przeciw herezjom – IV 18,4 że w Eucharystii chleb “jest Ciałem Pana a kielich kielichem Jego Krwi”.
Był to początek VIII wieku *), częścią Italii władali Longobardowie, część – zwłaszcza na wybrzeżach wschodnich znajdowała się w sferze wpływów cesarza z Konstantynopola. Do tej drugiej należało …More
Był to początek VIII wieku *), częścią Italii władali Longobardowie, część – zwłaszcza na wybrzeżach wschodnich znajdowała się w sferze wpływów cesarza z Konstantynopola. Do tej drugiej należało położone opodal morza, w rejonie Chieti (wówczas Teate) Lanciano. Grecy rywalizowali z łacinnikami nie tylko o zwierzchność nad Półwyspem Apenińskim, ale i o rząd dusz. Kościół na Wschodzie znalazł się pod koniec VII wieku w krótkotrwałej, trwającej do roku 710 schizmie, zapowiadającej przyszły rozdźwięk. Jednym z jego pól była liturgia. Papież św. Sergiusz I (zm. 701) wprowadził właśnie do rytu rzymskiego śpiewanie przed Komunią kapłana podczas Mszy Agnus Dei, co spotkało się ze sprzeciwem Greków. Odbyty pod egidą cesarza greckiego Justyniana I na przełomie roku 691 i 692 synod w Trullo potępił szereg łacińskich zwyczajów liturgicznych – oprócz przedstawiania Chrystusa jako Baranka Bożego, Grekom nie podobało się konsekrowanie przez Łacinników Hostii w ferie Wielkiego Postu (kiedy to Grecy …More
Pewna niewiasta, zdradzana często przez cudzołożnego męża, w rozpaczy udała się do żydowskiej wiedźmy. Ta obiecała sprawę załatwić jeśli przyniesie się jej konsekrowaną Hostię. Aby ją uzyskać zdradzana …More
Pewna niewiasta, zdradzana często przez cudzołożnego męża, w rozpaczy udała się do żydowskiej wiedźmy. Ta obiecała sprawę załatwić jeśli przyniesie się jej konsekrowaną Hostię. Aby ją uzyskać zdradzana żona udała chorobę, tak aby uzyskać Komunię w środku tygodnia, po czym wychodząc z miejscowego kościoła św. Szczepana wyjęła Hostię i ukryła w welonie na głowie.
W relacjach dotyczących cudów eucharystycznych w portugalskim Santarem, położonym ok. 50 km na południe od Fatimy, pojawiają się dwie daty: 16 lutego 1247 i rok 1266 – tę drugą wymienia dokument …More
W relacjach dotyczących cudów eucharystycznych w portugalskim Santarem, położonym ok. 50 km na południe od Fatimy, pojawiają się dwie daty: 16 lutego 1247 i rok 1266 – tę drugą wymienia dokument króla Alfonsa IV z roku 1346. Przypuszczalnie odnoszą się one do dwóch różnych cudów występujących w relacjach. Pierwszy dotyczy relacji multikulturowych na Półwyspie Iberyjskim, na ziemiach 100 lat wcześniej odzyskanych przez chrześcijan w toku rekonkwisty. Pewna niewiasta, zdradzana często przez cudzołożnego męża, w rozpaczy udała się do żydowskiej wiedźmy. Ta obiecała sprawę załatwić jeśli przyniesie się jej konsekrowaną Hostię. Aby ją uzyskać zdradzana żona udała chorobę, tak aby uzyskać Komunię w środku tygodnia, po czym wychodząc z miejscowego kościoła św. Szczepana wyjęła Hostię i ukryła w welonie na głowie. Hostia zaczęła jednak krwawić obficie, co ściągnęło uwagę innych ludzi na ulicy, myślących że kobieta jest ranna. Przerażona kobieta pobiegła do położonego opodal kościoła swojego domu …More
Urban, Biskup, Sługa Sług Bożych, czcigodnym braciom patriarchom, arcybiskupom, biskupom i innym prałatom śle pozdrowienie i apostolskie błogosławieństwo. Przechodząc z tego świata do Ojca, Zbawiciel …More
Urban, Biskup, Sługa Sług Bożych, czcigodnym braciom patriarchom, arcybiskupom, biskupom i innym prałatom śle pozdrowienie i apostolskie błogosławieństwo. Przechodząc z tego świata do Ojca, Zbawiciel nasz, Pan Jezus Chrystus, gdy nadchodził czas Męki Jego, podczas wieczerzy, ustanowił na pamiątkę swej śmierci wielki i wspaniały Sakrament swego Ciała i Krwi, dając swe Ciało jako pokarm a Krew jako napój. Albowiem kiedy spożywamy ten chleb i pijemy ten kielich głosimy śmierć Pańską Ustanawiając ów zbawienny Sakrament rzekł zaiste Apostołom: Czyńcie to na Moją pamiątkę, tak aby ten wzniosły i czcigodny Sakrament był szczególną i znakomitą pamiątką Jego wielkiej miłości, którą nas umiłował. Pamiątką zachwycającą i zdumiewającą, słodką i łagodną, najdroższą i nad wszystko najcenniejszą, w której odnawiają się znaki i cuda, w której jest wszelka rozkosz i najwspanialsze smaki, kosztujemy w niej samej słodyczy Pana, uzyskujemy w niej wsparcie życia i zbawienia. Jest to najsłodsza pamiątka, …More
W połowie XIV wieku miejscowość była już znana z cudu – znaleziono na polu ukryte przypuszczalnie podczas najazdu litewskiego w roku 1300 (albo 1311 kiedy okolicę dotknął kolejny najazd) cyborium a …More
W połowie XIV wieku miejscowość była już znana z cudu – znaleziono na polu ukryte przypuszczalnie podczas najazdu litewskiego w roku 1300 (albo 1311 kiedy okolicę dotknął kolejny najazd) cyborium a w nim nietkniętą Hostię. Wedle miejscowej tradycji – nagle woły ciągnące sochę zatrzymały się, przyklękły a nad bruzdą zajaśniało światło.
Nec reputari debebit ab aliquibus ipsum Collegium transslatum esse in Ciuitatem Gudenstat, ymo debet omnino persistere in glottov titulus, et originalis honor, ac principalis matercitas velud prius, …More
Nec reputari debebit ab aliquibus ipsum Collegium transslatum esse in Ciuitatem Gudenstat, ymo debet omnino persistere in glottov titulus, et originalis honor, ac principalis matercitas velud prius, propter veneracionem benedicti sacramenti sanctissimi Corporis domini saluatoris, per quod ibi fiunt miracula, et devotus ibi recursus geritur populorum. Powyższe to fragment dokumentu biskupa warmińskiego Hermana z Pragi, z 20 listopada roku 1347, w którym przenosił on (z powodu zagrożenia litewskiego) warmińską kapitułę kolegiacką z Głotowa do pobliskiego Dobrego Miasta (Gudenstat). Jak wynika z owej wzmianki w Głotowie, które zachowywało honor i tytuł kościoła macierzystego kapituły, miało wówczas miejsce „oddawanie czci błogosławionemu Sakramentowi Najświętszego Ciała Pana Zbawiciela, przez który są tam czynione cuda i występuje pobożne zwracanie się ludu.” Treść dokumentu została zawarta w zbiorze Codex Diplomaticus Warmiensis, tom II, wydanym w Moguncji w roku 1864 (nr 98). Umieszczenia …More
When Te Hominem rings afresh over vast fields of ill and dead, Behold the Word who became Flesh to stay with us in shape of bread. Pope Urban lifts the Peter’s hand, exalts the Host, exclaims: begone! …More
When Te Hominem rings afresh over vast fields of ill and dead, Behold the Word who became Flesh to stay with us in shape of bread. Pope Urban lifts the Peter’s hand, exalts the Host, exclaims: begone! heretics all that cannot stand He pitched His tent on altar stone. We lift our heart, we bow our head, earth meets the glory Heavens bring, Thomas extols the Angels' Bread and Sion lauds her Savior King.
Czy coś może być bardziej sprawiedliwe niż to, że raz w roku Kościół święty pozwala sobie na pełną wolność okazania miłości jaką ma wobec swego Boskiego Oblubieńca pozostającego z Oblubienicą w …More
Czy coś może być bardziej sprawiedliwe niż to, że raz w roku Kościół święty pozwala sobie na pełną wolność okazania miłości jaką ma wobec swego Boskiego Oblubieńca pozostającego z Oblubienicą w Sakramencie Miłości, choć na sposób ukryty?
wordpress.com
O. Prosper Gueranger o procesji Bożego Ciała
“(…) Czy coś może być bardziej sprawiedliwe niż to, że raz w roku Kościół święty pozwala sobie na pełną wolność okazania miłości jaką ma wobec swego Boskiego …
Gdyby idący tego dnia za Panem Jezusem w Najświętszym Sakramencie, naprawdę Go kochali... No nie wierzę w to. "Kto ma przykazania moje i zachowuje je,…More
Gdyby idący tego dnia za Panem Jezusem w Najświętszym Sakramencie, naprawdę Go kochali... No nie wierzę w to. "Kto ma przykazania moje i zachowuje je, ten Mnie miłuje" Czyli nawet nie ten, co słucha tradycyjnych nauk i uczestniczy w Prawdziwej Mszy Katolickiej - ale ten który prawdziwie tymi naukami żyje każdego dnia. Po owocach oceniając, raczej idący przypominają gapiów, tłum który szedł z ciekawości za Panem Jezusem, dźwigającym krzyż - do samej Jego śmierci. Jak wtedy osamotniony, tak i w tych pochodach... Zmienię zdanie, gdy spotkam wśród nich nierozłączną towarzyszkę Tejże Miłości - Prawdziwą Wiarę, której markery dla rozwiania wszelkich wątpliwości opisano.
Jak zapisał Tolomeo z Lukki: na polecenie Papieża „ojciec Tomasz [z Akwinu] stworzył (…) oficjum na święto Bożego Ciała (…) To oficjum Bożego Ciała Tomasz stworzył w całości, łącznie z lekcjami i …More
Jak zapisał Tolomeo z Lukki: na polecenie Papieża „ojciec Tomasz [z Akwinu] stworzył (…) oficjum na święto Bożego Ciała (…) To oficjum Bożego Ciała Tomasz stworzył w całości, łącznie z lekcjami i wszystkimi częściami odmawianymi w dzień i w nocy, również Mszę i wszystko co miało być tego dnia śpiewane. Uważny czytelnik dostrzeże że obejmuje ono niemal wszystkie symboliczne figury ze Starego Testamentu, jasno i w sposób właściwy odnosząc je do sakramentu Eucharystii”.
... Papież Urban IV znany był wcześniej jako Jakub z Leodium czyli Liege, gdyż pełnił w tym mieście funkcję archidiakona. Żyła wówczas w Liege pobożna norbertanka imieniem Julianna (kanonizowana w …More
... Papież Urban IV znany był wcześniej jako Jakub z Leodium czyli Liege, gdyż pełnił w tym mieście funkcję archidiakona. Żyła wówczas w Liege pobożna norbertanka imieniem Julianna (kanonizowana w XIX w. przez papieża Piusa IX), którą cechowała wielka nabożność eucharystyczna. Doznawała mistycznych przeżyć w tym wizji Kościoła, któremu brakowało osobnego święta ku czci Ciała Pańskiego. W roku 1208 podczas jednego z uniesień otrzymała przesłanie by prosić o ustanowienie takiego święta. Powtarzało się ono w następnych latach. Gdy wyznała powyższe po latach spowiednikowi przekazał on tę wiadomość biskupowi Leodium Robertowi. Zwróciła się również do dominikanina kardynała Hugona z Saint-Cher, tego właśnie, który wraz z Albertem Wielkim rekomendował Tomasza z Akwinu na studia magisterskie w Paryżu. Na wiosnę roku 1246 biskup Robert ustanowił w swojej diecezji coroczne obchody Bożego Ciała przypadające w czwartek po Niedzieli Trójcy Przenajświętszej. Wybór czwartku oczywiście nawiązywał do …More
fragmenty artykułu z Si Si No No z roku 1986 – źródło i całość “(…) W świetle Wiary Katolickiej spotkanie modlitewne religii w Asyżu można rozważać jako stanowiące: 1) obrazę Boga, 2) zaprzeczenie …More
fragmenty artykułu z Si Si No No z roku 1986 – źródło i całość “(…) W świetle Wiary Katolickiej spotkanie modlitewne religii w Asyżu można rozważać jako stanowiące: 1) obrazę Boga, 2) zaprzeczenie powszechnej konieczności Odkupienia, 3) brak sprawiedliwości i miłosierdzia wobec niewiernych, 4) zagrożenie i zgorszenie dla katolików, oraz 5) zdradę misji Kościoła i Piotra. ad. 1) Obraza Boga. Każda modlitwa, także proszalna, jest aktem kultu. Jako taka powinna być kierowana do Tego, któremu jest należna oraz w należyty sposób. Należna jest: jedynemu prawdziwemu Bogu, Stwórcy i Panu wszystkich ludzi, do którego Pan Jezus Chrystus przyprowadził ich z powrotem (J 5,20), potwierdzając I przykazanie Prawa: Ja jestem Pan Bóg twój… nie będziesz miał innych bogów przede mną… Nie będziesz ich adorował ani im służył (Wj 20, 2-5). W należyty sposób: powinna to być modlitwa odpowiadająca pełni Objawienia, bez domieszki błędu: Nadeszła bowiem godzina i już jest, gdy prawdziwi czciciele będą oddawali …More
Asyż to nie był żaden synod, ani spotkanie katolików czy wręcz wyznacznik jak należy wierzyć. Spotkanie modlitewne w Asyżu było świetnym sposobem aby …More
Asyż to nie był żaden synod, ani spotkanie katolików czy wręcz wyznacznik jak należy wierzyć. Spotkanie modlitewne w Asyżu było świetnym sposobem aby religie pod przezwodnictwem JPII zbliżyły się do Boga , a w efekcie z czasem poznały Katolicyzm. To też bardzo ważne żeby bo jeśli na takim spotkaniu przewodnikiem będzie JPII do nie zostaną oni tak łatwo przechwyceni przez masonerię. Modlitwa w Asyżu o pokój choć tak bardzo krytykowana przez Lefebrystów to strzał w 10 , aby nikt nie przejął inny pałeczki nawracania innych religii. Niestety Franciszek poddał zupełnie Islamowi budowanie takich struktur w Abu Zabi
“Nazbyt wielu dygnitarzy kościelnych oddało się modernistycznej perwersji umysłowej. Doszli oni do punktu, w którym nie uznają już za potworny obyczaj oznajmiania sprzeczności w tym samym oświadczeniu …More
“Nazbyt wielu dygnitarzy kościelnych oddało się modernistycznej perwersji umysłowej. Doszli oni do punktu, w którym nie uznają już za potworny obyczaj oznajmiania sprzeczności w tym samym oświadczeniu. Albowiem uważają że intelekt jest niezdolny do poznania prawdy. Zakładają raczej, że gdzieś ona istnieje, choć gdzie nie wiadomo, rodzaj religijnego noumenonu [przypis redaktora cytowanego źródła: w filozofii Kanta to rzecz sama w sobie, różna od rzeczy jako poznawalnej przez zmysły poprzez jawiące się atrybuty], poza zasięgiem, w którym umysł, w toku ewolucji naszego gatunku, wytwarza pomysłowe, nieskończenie różnorodne systemu, lecz jest zawsze niezdolny do uchwycenia czym prawda jest. Liczy się jedna rzecz, że te systemy, ideologie, teologie, mogą zostać zaprzężone w służbę rozwoju ludzkości. Zostaną doceniane z powodu ich siły stymulowania wielkiego wstępowania ku wolności i postępowi. Ten kto zgadza się na tak zwichrowaną mentalność powstrzymuje się od potępiania heretyków i herezji …More
Widzieliśmy w tej książce jak błędy modernistyczne potępione w Pascendi, Humani Generis, Syllabusie przez różnych współczesnych Papieży miały wejść do soborowego nauczania aby utworzyć coś co Św. …More
Widzieliśmy w tej książce jak błędy modernistyczne potępione w Pascendi, Humani Generis, Syllabusie przez różnych współczesnych Papieży miały wejść do soborowego nauczania aby utworzyć coś co Św. Pius X profetycznie opisuje jako "sojusz między wiarą a fałszywą filozofią", fałszywą antyscholastyczną filozofią.
Przyczyny soborowego nauczaniatł. wł. za W rozdziale tym rozważymy: I. Źródła antyrealistycznego subiektywizmu. II. Główne czynniki zaangażowane w sobór. III. Cechy tekstów istotnych dla propagowania …More
Przyczyny soborowego nauczania tł. wł. za W rozdziale tym rozważymy: I. Źródła antyrealistycznego subiektywizmu. II. Główne czynniki zaangażowane w sobór. III. Cechy tekstów istotnych dla propagowania Programu Soboru. ad. I Ponieważ umiejscowiliśmy zło soborowego nauczania w fałszywej zasadzie "antyrealistycznego subiektywizmu" nasze poszukiwanie przyczyn soborowego nauczania rozpocznie się od poszukiwania źródła tej zasady na następujących polach: A. Metafizyka B. Teologia C. Religia D. Psychologia A. Metafizyka (...) Wprowadzenie: Filozofia i Wiara Zasadą wiedzy teologicznej, jak powiedzieliśmy wyżej, jest rozum oświecony przez Wiarę. Oczywiście różne szkoły filozoficzne przyjmą inne zasady rozumu by dojść do takiego celu a wśród nich czasami znajdziemy oznaki słabości intelektualnej i moralnej. Papież Leon XIII wyraźnie potępia inicjatywy rozmywania doktryny katolickiej pod pretekstem że: "(...) Kościół powinien dopasować się jakoś do naszej zaawansowanej cywilizacji oraz, łagodząc …More
Lilianna w ogrodzie
baran katolicki
sługa Boży
